رفتي و...
رفتي و منو با يه دنيا خاطره تنها گذاشتي.دنيايي كه بزرگيش فقط چند ماه ؛ اما براي يه عمر كافيه ! گفتن با نديدنت همه چيزو فراموش مي كنم ولي نمي دونستن كه تو ، توي تك تك ثانيه هام حضور داري! نمي دونستن كه صورت آروم و نگاه مهربونت يك لحظه هم از جلوي چشمام كنار نمي ره! بعد دو ماه هنوز جرات نكردم سراغ لباسات برم چون ميدونم هنوزم بوي تنت رو ميده . اما يه حس عجيب منو ميكشونه سمت اتاقت؛ انگار داري صدام ميكني .باورت ميشه گلم هنوز يه دل سير اشك نريختم! اين بغض لعنتي آخر خفم ميكنه...
تنها رفتن در اين جاده
در اين جاده ي سرد و بي انتها
بدون تو
دشوار است
و من تنها تر از هميشه
خاطره هاي ياد تو ، بر دوشم سنگيني مي كند
مي دانم كه نخواهي آمد
اما من باز هم منتظرم !
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی